آنژیوکت

آنژیوکت، یک کتتر کوچک و قابل انعطاف است که برای تزریق مایع درمانی به داخل رگ‌های محیطی استفاده می‌شود. آنژیوکت، رایج ترین دسترسی عروقی در پزشکی است. این وسیله‌ی مصرفی، برای اکثر بیماران بخش اورژانس و جراحی، همچنین قبل از برخی تکنیک‌های تصویربرداریِ رادیولوژی استفاده می‌شود. کتتر ورید محیطی یا آنژیوکت معمولاً در ورید دست یا بازو قرار می‌گیرد و باید از کتتر ورید مرکزی که در ورید مرکزی (معمولاً در ورید ژوگولار داخلی گردن یا ورید ساب کلاوین قفسه سینه) قرار می‌گیرد و یا کتتر شریانی که می‌تواند در شریان محیطی یا مرکزی قرار داده شود، متمایز شود.

در انتخاب گیج و طول آنژیوکت باید ویژگی‌های خاص بیمار و هدف درمانی در نظر گرفته شود. این موارد عبارتند از:

• سن
• وضعیت رگها
• درجه ثبات قلبی عروقی
• نوع مداخله پزشکی یا جراحی

برای انتخاب سایز، درمانگران بهتر است از کوچکترین گیج و کوتاهترین طول متناسب با با داروی تجویز شده استفاده کنند تا احتمال التهاب کم شود. توصیه می‌شود در انتخاب سایز، اندازه ورید هدف نیز در نظر گرفته شود. کاتترهای با سوراخ بزرگ اغلب برای انفوزیون یا احیای سریع مورد نیاز هستند، با این حال نرخ جریان بالا تنها زمانی حاصل می‌شود که کاتتر در یک ورید بزرگ (با مقاومت کم) قرار داده شود.

اگر مریض بخواهد در زمان طولانی از تزریق محلول‌ها و یا ترکیب داروها استفاده کند جهت جلوگیری از ورود سوزن چندین باره در رگ ها از آنژیوکت استفاده می‌شود. اما برای یک بار تزریق از اسکالپ وین استفاده می‌شود.